پلی میالژیا روماتیکا یک بیماری التهابی است که باعث درد عضلانی و سفتی، خصوصاً در شانه ها و لگن میشود.
علائم و نشانههای پلی میالژیا روماتیکا معمولاً در ابتدای صبح و بیدار شدن شدیدتر هستند.
بیشتر مردمیکه دچار پلی میالژیا روماتیکا میشوند بالای سن 65 سال هستند، این بیماری به ندرت افراد زیر 50 سال را درگیر میکند.
این وضعیت مرتبط است با یک حالت التهابی دیگر به نام آرتریت سلول غول پیکر. ( Giant cell arteritis )
آرتریت سلول غول پیکر میتواند باعث سردرد، مشکلات بینایی، درد فک و حساسیت پوست سر شود. ممکن است که هر دو وضعیت پلی میالژیا و آرتریت سلول غول پیکر با هم رخ بدهند.
علائم
علائم و نشانههای پلی میالژیا روماتیکا معمولا در هر دو طرف بدن رخ میدهند و ممکن است شامل :
درد در شانهها
درد در ناحیه گردن، بازو، باسن، لگن یا ران
سفتی در مناطق آسیب دیده، به ویژه در صبح یا بعد از مدتی بی فعالیتی
دامنه حرکتی محدود در مناطق آسیب دیده
درد و سفتی در مچ، آرنج یا زانو
ممکن است علائم و نشانههای عمومیبیشتری را هم شاهد باشیم، شامل :
تب خفیف
خستگی
یک احساس عمومیاز خوب نبودن ( درد و ناراحتی )
از دست دادن اشتها
لاغری ناخواسته
افسردگی
چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟
در صورت داشتن درد یا سفتی به پزشک مراجعه کنید :
جدید باشد.
خواب را مختل کند.
توانایی شما برای انجام فعالیتهای معمول خود مانند لباس پوشیدن را محدود کند.
دلایل بروز بیماری
دلیل اصلی پلی میالژیا روماتیکا هنوز ناشناخته است. به نظر میرسد دو عامل در ایجاد این بیماری دخیل هستند:
ژنتیک : برخی از ژن ها و تغییرات ژنی ممکن است حساسیت شما را افزایش دهند.
عوامل محیطی : موارد جدید پلی میالژیا معمولاً در چرخههایی وجود دارد که احتمالاً به صورت فصلی ایجاد میشوند. این نشان میدهد که یک محرک محیطی مثل یک ویروس ممکن است نقش داشته باشند. اما اثبات نشده است كه ويروس خاصي باعث ايجاد پلی میالژیا روماتيكا شود.
آرتریت سلول غول پیکر ( Giant cell arteritis )
پلی میالژیا و بیماری دیگری که به عنوان آرتریت سلول غول پیکر شناخته میشود شباهتهای زیادی به هم دارند. بسیاری از افرادی که یکی از این بیماری ها را دارند، علائم بیماری دیگر را نیز دارند.
آرتریت سلول غول پیکر منجر به التهاب در پوشش شریان ها میشود، معمولا عروق ناحیه شقیقه سر. علائم و نشانهها شامل سردرد، درد ناحیه فک، مشکلات بینایی و حساسیت پوست سر هستند. اگر این وضعیت درمان نشود میتواند منجر به سکته یا نابینایی شود.
ریسک فاکتورها ( عوامل خطر )
ریسک فاکتورها برای پلی میالژیا شامل :
سن : پلی میالژیا اغلب روی افراد مسن تاثیر میگذارد. معمولاً در بین 70 تا 80 سال رخ میدهد.
جنسیت : زن ها 2 تا 3 برابر بیشتر گرفتار این بیماری میشوند.
نژاد : پلی میالژیا روماتیکا در میان سفید پوستانی که اجدادی از اسکاندیناوی یا اروپای شمالی دارند، شایع تر است.
شکایات و عوارض
علائم پلی میالژیا روماتیکا میتواند تا حد زیادی بر توانایی شما در انجام فعالیتهای روزمره تاثیر بگذارد، مانند:
بلند شدن از رختخواب، ایستادن از روی صندلی یا پیاده شدن از ماشین
شانه زدن موها یا حمام کردن
لباس پوشیدن
این مشکلات میتواند بر سلامتی، تعاملات اجتماعی، فعالیت بدنی، خواب و تندرستی تأثیر بگذارد.
تشخیص
یک معاینه فیزیکی، شامل معاینات مفصلی و نورولوژی، و نتایج آزمایش میتواند به پزشک کمک کند تا علت درد و سفتی شما را تشخیص دهد. در طول معاینه، او ممکن است به آرامیسر و اندام شما را حرکت دهد تا دامنه حرکت شما را ارزیابی کند.
دکتر ممکن است تشخیص شما را برای بررسی پیشرفت حاصله از درمان مجدداً ارزیابی کند . بعضي از افراد در ابتدا تشخيص پلی میالژیا رماتيكا داده میشوند ولی بعداً به عنوان بيمار دارای روماتوئید آرتریت طبقه بندي مي شوند.
تستهایی که ممکن است دکتر توصیه کند شامل :
تست خون : علاوه بر بررسی کامل شمارش خون، پزشک به دنبال دو شاخص التهاب، میزان رسوب گلبولهای قرمز (ESR) و پروتئین واکنش پذیر C (CRP)خواهد بود. اگرچه در بعضی افراد مبتلا به پلی میالژیا روماتیکا، این تست ها نرمال یا اندکی بالا هستند.
تستهای تصویربرداری : به طور فزاینده ای، از سونوگرافی برای تشخیص پلی میالژیا روماتیکا از سایر بیماریهایی که علائم مشابه ایجاد میکنند، استفاده میشود. MRI همچنین میتواند دلایل دیگر درد شانه مانند تغییرات مفصل را نیز شناسایی کند.
نظارت و مانیتورینگ بر آرتریت سلولهای غول پیکر
پزشک شما را از نظر علائم و نشانههایی که میتواند نشانگر شروع آرتروز سلول غول پیکر باشد، نظارت میکند.
در صورت داشتن هر یک از موارد زیر بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید :
سردردهای جدید، غیرمعمول یا مداوم
درد یا حساسیت فک
تاری دید یا دو بینی یا از دست دادن بینایی
حساسیت پوست سر
اگر پزشک شما احتمال دهد که ممکن است شما به آرتریت سلول غول پیکر مبتلا باشید، وی احتمالاً نمونه برداری از شریان در یکی از شقیقههای شما را انجام میدهد. این روش که در حین بی حسی موضعی انجام میشود، شامل برداشتن نمونه کوچکی از شریان است که سپس از نظر التهاب بررسی میشود.
درمان معمولاً شامل داروهایی است که به شما در کاهش علائم و نشانهها کمک میکند. عود مجدد بیماری معمول است.
داروها
کورتیکواستروئید ها : پلی میالژیا روماتیکا معمولاً با دوز کم کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزولون درمان میشود. در دو یا سه روز اول احتمالاً شروع به احساس رهایی از درد و سفتی خواهید کرد.
پس از دو تا چهار هفته اول درمان، ممکن است پزشک بسته به علائم و نتایج آزمایشات خون شروع به کاهش تدریجی دوز شما کند. به دلیل عوارض جانبی بالقوه، هدف این است که دوز شما را تا حد ممکن پایین بیاورند بدون اینکه علائم بازگشت کنند.
بیشتر افراد مبتلا به پلی میالژیا روماتیکا نیاز به ادامه درمان با کورتیکواستروئید به مدت یک سال یا بیشتر دارند. برای پیگیری درمان و بررسی عوارض جانبی به ویزیتهای مکرر پزشک خود احتیاج دارید.
استفاده ی طولانی مدت از کورتیکواستروئید ها میتواند عوارض جانبی جدی را به دنبال داشته باشد، شامل افزایش وزن، کاهش تراکم استخوان، فشار خون بالا، دیابت و کاتاراکت. دکتر شما از نزدیک مشکلات شما را نظارت میکند. او ممکن است دوز شما را تنظیم کند و برای مدیریت واکنشها به درمان کورتیکواستروئید، درمانهایی را تجویز کند.
کلیسم و ویتامین D : پزشک شما به احتمال زیاد دوزهای روزانه مکملهای کلسیم و ویتامین D را برای کمک به جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان در نتیجه درمان کورتیکواستروئید تجویز میکند. کالج روماتولوژی آمریکا 1000 تا 1200 میلی گرم مکمل کلسیم و 600 تا 800 واحد بین المللی مکمل ویتامین D را برای هرکسی که به مدت سه ماه یا بیشتر از داروهای کورتون (کورتیکواستروئیدی) استفاده میکند، توصیه میکند.
متوترکسات ( Methotrexate ) : رهنمودهای مشترک کالج روماتولوژی آمریکا و اتحادیه اروپا علیه روماتیسم استفاده از متوترکسات همراه با کورتیکواستروئیدها را در برخی از بیماران پیشنهاد میکند. این یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که از طریق دهان مصرف میشود.
فیزیوتراپی
اکثر افرادی که به علت پلی میالژیا روماتیکا از داروهای کورتیکواستروئید استفاده میکنند به فعالیت قبلی خود برمیگردند. با این حال، اگر دوره ی بلند مدتی از فعالیت محدود را تجربه کردید، ممکن است از فیزیوتراپی بهرهمند شوید. با پزشک خود درمورد اینکه آیا فیزیوتراپی گزینه مناسبی برای شماست صحبت کنید.
سبک زندگی و درمانهای خانگی
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم، معمولاً برای کاهش علائم و نشانههای پلی میالژیا روماتیکا توصیه نمیشوند.
انتخاب سبک زندگی سالم میتواند به شما در مدیریت عوارضی که درمان کورتیکواستروئید میدهد، کمک کند:
رژیم غذایی سالم داشته باشید : از رژیم غذایی شامل میوه ها، سبزیجات، غلات سبوس دار و پروتئین و لبنیات کم چرب استفاده کنید. نمک (سدیم) رژیم غذایی خود را محدود کنید تا از تجمع مایعات و فشار خون بالا جلوگیری کنید.
تمرین منظم : با پزشک خود در مورد ورزش مناسب برای حفظ وزن سالم و تقویت استخوانها و عضلات صحبت کنید.
استراحت کافی : استراحت برای ریکاوری بدن شما از ورزش و فعالیتهای زندگی روزمره ضروری است.
استفاده از وسایل کمکی : استفاده از چمدان و چرخ دستیهای مواد غذایی، کمکهایی برای جابجایی، میلههای شستشوی دوش متحرک و سایر وسایل کمکی را برای سهولت انجام کارهای روزمره در نظر بگیرید.
کاری که میتوانید بکنید!
وقتی قرار ملاقات میگذارید، سوال کنید آیا کاری لازم است که از قبل انجام دهید، مثلاً رژیم خود را محدود کنید.
لیستی تهیه کنید، شامل :
علائمتان، از جمله مواردی که ممکن است به دلیلی که شما زمان ویزیت را تعیین کردهاید و زمان شروع آنها ارتباطی نداشته باشد.
اطلاعات شخصی اصلی، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی
هر دارو، ویتامین و سایر مکملهایی که مصرف میکنید، از جمله دوزهایشان
سوالهایی که باید از دکترتان بپرسید:
در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بخواهید تا به شما کمک کند تا اطلاعاتی را که دریافت میکنید را به خاطر بسپارید.
برای پلی میالژیا روماتیکا، سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:
بیشترین علت احتمالی علائم من چیست؟
سایر علل احتمالی علائم من چیست؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آنها به آمادگی خاصی نیاز دارند؟
آیا این شرایط موقتی است یا طولانی مدت؟
چه روشهای درمانی موجود است و کدام یک را توصیه میکنید؟
چه عوارض جانبی میتوانم از درمان انتظار داشته باشم؟
گزینههای جایگزین رویکرد اصلی که شما پیشنهاد میکنید چیست؟
من وضعیت سلامتی دیگری نیز دارم چگونه میتوانم آنها را به بهترین شکل با هم مدیریت کنم؟
آیا بروشور یا مطالب چاپ شده دیگری دارید که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد میکنید؟
انتظاراتی که باید از دکترتان داشته باشید ( سوالاتی که دکتر از شما خواهد پرسید )
درد یا سفتی شما کجاست؟
چگونه درد خود را در مقیاس 1 تا 10 ارزیابی میکنید؟
آیا علائم در ساعات مشخصی از شبانه روز بدتر هستند؟
سفتی بعد از بیدار شدن از خواب صبح یا بعد از یک دوره بیتحرکی چه مدت طول میکشد؟